Tangina Lang

Had the roughest week in my entire professional career of 8 months.

Wag mong pakealamanan tong blog ko because it's my own personal space. Wala kang karapatan kontrahin at diktahan kung ano ang gusto kong ilagay dito. Ilalagay ko ang nararamdaman ko at naiisip ko.

Ang mga nakaraan na araw ay mahirap para sa akin at sa mga ibang kasama ko.

Sa guilty na tao/mga taong nakakabasa nito.. READ ON.

Isipin mo, Walang pumoprotekta sa amin sa opisina sapagkat ang tunay namin na boss ay nasa Hong Kong. Namomolitika ang boss niyo ok lang sa akin, pero bigyan mo kami ng karapatan para protektahan ang sarili namin. I just want to play a fair game. We want to play a fair game. Hindi ako yung tipo ng tao na sususnod lang sa kagustuhan ng ibang tao dahil sa impulse decisioning at para lang masunod ang gusto ninyo. Nagkakamali ka.

Kung kinwekwestiyon mo ang pagiging opinionated ng ibang tao sa opisina, wala kang karapatan. Kung hindi ka opinionated, kawalan mo yun.

There is a thin red line from being opinionated to being pointless and nonesense. Yan ay pagaralan mo kung paano mo malalaman. Tinuruan ako ng mga magulang ko na maging opinionated at sabihin kung ano nararamdaman ko lalo na pag alam kong ako ay TAMA.

May mga taong matatapang dahil sa mga pinagdaanan nila sa buhay. Hindi mo alam kung ano ang nangyari sa buhay ko na malamang maiiyak ka pag malaman mo. Hindi mo alam kung gaano kahirap ako bumangon simula nung limang taon pa ang nakakaraan.

Wala kang karapatan.
Wala............................
Dahil unang una hindi kita kaibigan.
Pangalawa, hindi mo ko kilala.
Pangatlo, hindi mo alam kung ano ang kaya kong gawin.

Wag kang magmarunong.

Karapatan ng bawat isa sa atin mamili ng kaibigan. Wag mo yun diktahan.
Karapatan ng bawat isa sa atin sabihin ang gusto niyang sabihin. Wag mong pakealamanan.
Karapatan ng bawat isa sa atin ipakita ang tunay na nararamdaman. Bakit ka apektado? GUILTY KA?

Pero dahil nirequest mo, pipilitin ng mga taong SINASABIHAN mo, kasama ako, na isupress ang kanilang nararamdaman at sasabihin to, should I quote, "FILTER OUT THE NEGATIVE VIBES". Gagawin ko ang imposible pero kakayanin ko. Isusupress ko ang gusto kong sabihin at ang magiging witness ng mga nararamdaman ko ay itong blog na ito.

Gagawin ko yan dahil hindi ko alam na ganyan ka kafragile. Gagawin ko yan hangga't kaya ko. Hangga't kaya namin. When all else fails, aalis nalang ako. Bakit? Hindi mo kaya tanggapin constructively ang mga nangyayari sa buhay mo. Hindi mo kayang magisip na maayos. Masyado ka pa guilty effect kaya ka apektado.

Aalis ako kasi alam ko epektibo akong trabahador pag hindi ko sinusupress ang nararamdaman ko.
Aalis ako pag dumating sa panahon na majeopardize yung mga gagawin ko dahil sa pagsusupress ko at dahil sa kagustuhan mo.

Kawalan niyo. Marami ang naghihintay sa akin dito at sa ibayong dagat.

Tangina lang.

--
Bons